فقط به خاطر تو عزیزم

دختر عزیزم خیلی وقته که نیومدم به وبلاگت رسیدگی کنم ،نه اینکه به فکرت نباشسما، نه مامان جون ، این مدت سرم خیلی شلوغ شده بود.آخه میدونی چیه ؟؟ تصمیم گرفته بودم پایا ناممو که دادم دیگه بشینم تو خونه و بزرگ شدنت ببینم اما نمیدونم چی شد که دوباره دانشگاه قبول شدم اصلا" فکرشم نمیکردم...با تمام این اوصاف تصمیم گرفتم نرم اما نشد که نشد همه گفتن به خاطر نانا خانمم که شده باید بری اما هیچ کس تو شرایط ما نبود که بدونه چقدر سخته بالاخره اینکه قبولی دانشگاه و تصمیم به رفتن یه طرف و دغدغه اینگه پاره تنم (دیاناجونم)رو باید کجا بذارم  یه طرف....؟؟!!!

به هرحال بعد از کلی گشتی توی این شهر یه مهد پیدا شد که شرایط مارو بپذیره اونم مهدکودک غزال بود خدارو شکر بردم مهد و شما هم یه دل نه صد دل عاشق اونجا شدی!!! اما بعد از چهر جلسه مریض شدی و دیگه رفتم تسویه حساب کردم نتونستم طاقت بیارم.بقیه روزها هم مامان ثنا خانم(خاله زینب)زحمت کشید و نگهداری شمارو قبول کرد.امیدوارم منو ببخشی مامان جون که مجبور شدم بذارمت مهد کودک باور کن هر سختی ای که الان داریم تحمل میکنیم فقط به خاطر شماست که وقتی بزرگ شدی راحت زندگی کنی .دوست دارم دختر نازم...